.دست هات را گذاشتی روی گودی زیر گردنم و شروع به خط . کشیدن کردی..دست هات پایین آمدند و میانه ی تنم چرخیدند ..انگشت هات طنازی میکرد روی تنم و نقش میزد و من به رقص دست هات نگاه میکردم و مدهوشِ خطوط تو بودم که میانه ی تنم رقم میخورد.. دست هات میانه ی کمرم که چرخیدند و بالا امدند خطوط نقا شی ات آشکارتر شد..و من با هر خط تو تنم موج میگرفت میان هرم نفس هات..

گاهی به جای نویسنده شدن باید بچه شد ، گاهی که دلت هوای آلبوم پل گوگوش را می کند، که بیاید و یک دهن برایت بخواند ، از اینکه

دلش تنگ گهواره ی کودکی هاست ، از اینکه دلش تنگ شاهزاده ی قصه هاست ، تنگ گریه کردن ! نگید بزرگ شده نگید که تلخه... نگید گریه دیگه بهش نمی یاد ! نگو گریه دیگه به من نمی یاد... دلم آغوش بی دغدغه می خواد !